• 1.jpg
  • 2.jpg
  • 3.jpg
  • 4.jpg
  • 5.jpg
  • 6.jpg
  • 7.jpg
  • 8.jpg
  • 9.jpg
  • 10.jpg

13 kwietnia 2022 r. o godzinie 12:00 w naszej szkole odbył się Apel Pamięci, upamiętniający 82. rocznicę zbrodni katyńskiej.   

KATYŃ  to symbol wielu odkrytych i nieodkrytych miejsc, w których zostali zamordowani polscy oficerowie, najwybitniejsza polska kadra wojskowa i policyjna oraz elita polska. Zajmuje on szczególne miejsce w naszej pamięci narodowej. Jest to wyjątkowo bolesna rana na zbiorowej pamięci Polaków, dla których przez dziesięciolecia mord katyński był tematem zakazanym. To fragment tragicznej polskiej historii.

Uroczystość poświęcona była ofiarom NKWD, w szczególności Władysławowi Błaszczykowi, posterunkowemu służby śledczej policji państwowej. Uczestniczył w niej p. Mariusz Błaszczyk, wnuk zamordowanego policjanta.

W 2009 zrodziła się idea upamiętnienia ofiar Katynia poprzez sadzenie Dębów Pamięci, a ks. Józef Joniec, założyciel i prezes Stowarzyszenia „Parafiada”, nadał jej formę Programu edukacyjnego „Katyń... ocalić od zapomnienia". Przed szkołami w Polsce zasadzone zostały dęby w myśl zasady - jeden dąb, jedno nazwisko z listy katyńskiej. Także przy naszej szkole w dniu 20 maja 2009 roku został posadzony dąb pamięci, który upamiętnia właśnie Władysława Błaszczyka.

Władysław Błaszczyk, syn Stanisława i Wiktorii, urodził się 24 marca 1906 r. w Łodzi. Należał do pokolenia, któremu Bóg przeznaczył ostateczny bój o niepodległą Ojczyznę. Od 1 października 1929 r. do  4 marca 1930 r. odbywał naukę w Szkole dla Szeregowych Policji Państwowej w Mostach Wielkich, którą ukończył 4 marca 1930 roku. Po ukończeniu szkoły w Mostach Wielkich, rozpoczęła się jego służba dla Ojczyzny jako posterunkowego Policji Państwowej, która trwała do 13 września, kiedy to ubrany w mundur wojskowy odjeżdżał przez  Skierbieszów  na  wschodnie tereny Rzeczpospolitej. Od tego dnia brak  jakichkolwiek wiadomości o jego losie...wtedy rodzina widziała  go po raz ostatni. …Był policjantem, to wystarczy, by go rozstrzelać.

 

Zapalmy świecę, my młodzi XXI wieku, zapatrzeni w ekrany komputerów, śpieszący ku kolorowym mirażom dobrego bytu. Marzenia nasze krążą wokół wielkich domów, szybkich samochodów, bogatych ludzi.  Stańmy w tym biegu!  Zatrzymajmy się na chwilę!

Tam, na nieludzkiej ziemi, kiedyś zabito WIARĘ, NADZIEJĘ, MIŁOŚĆ. Jednym strzałem w tył głowy...