Pod koniec roku szkolnego 2020/2021 przez naszą szkołę ogłoszony został konkurs literacki „Kapsuła czasu - Twoje przesłanie dla przyszłych pokoleń. Biłgoraj w roku 2021”. Patronat nad konkursem objął Burmistrz Miasta Biłgoraja. 

Konkurs był skierowany do uczniów szkół podstawowych i miał na celu przekazanie przyszłym pokoleniom wiedzy na temat Biłgoraja, rozwijanie aktywności literackiej dzieci i młodzieży, promocję naszego miasta w ciekawy i oryginalny literacko sposób, uświadomienie dzieciom i młodzieży wartości i przynależności do ich małych Ojczyzn oraz propagowanie wśród młodego pokolenia poczucia tożsamości lokalnej.

Okazało się, że wśród młodych mieszkańców Biłgoraja nie brakuje pasjonatów naszego miasta, którzy chcieliby coś ważnego przekazać kolejnym pokoleniom biłgorajan, a tym samym przejść do historii tworząc Biłgorajską Kapsułę Czasu. Na konkurs wpłynęło 8 prac. Miały one formę listu, kartki z pamiętnika oraz opowiadania. Autorzy prac literackich chętnie dzielili się swoimi refleksjami i wiedzą na temat Biłgoraja, pisząc o jego historii oraz ciekawych i atrakcyjnych miejscach. Wszystkie prace zostały nagrodzone.

A jakie przesłanie dla przyszłych pokoleń mieli autorzy prac?

Patrycja z klasy czwartej: Las. Tutaj jest pięknie o każdej porze dnia i roku. Zieleń i szum drzew, czyste, pachnące świeżością powietrze. Relaks, odprężenie i wypoczynek. Mam nadzieję, że Wiesz o czym mówię, że nasze biłgorajskie lasy w dalszym ciągu, gdzieś tam w przyszłości, otaczają nasze miasto, oddychają, produkują tlen. To jest mój przekaz mojego pokolenia dla pokolenia Twojego. Nie niszczmy przyrody, niech każdy zadba o swoje najbliższe otoczenie, o swoją małą Ojczyznę. Ja będę dbała o nią teraz dla Ciebie – moja koleżanko z przyszłości, a Ty dbaj o naszą biłgorajską przyrodę w przyszłości dla kolejnych pokoleń.

Hanna z klasy ósmej: Ernest, a raczej pan Ernest, to człowiek, który miał w sobie coś z dziecka. A dlaczego miał? Bo teraz robi coś charakterystycznego dla starych ludzi. Rozpamiętuje. Wspomina chwile, gdy razem z innymi, równie szalonymi ludźmi jak on, wymyślał milion rzeczy, które potem przeradzały się w czyny i tak oto każdy dzień młodego Ernesta był kołem niekończących się przygód.(…) W  tamtym momencie coś w nim pękło, postanowił przewrócić stoły, zmienić kierunki i rzucić się prosto pod wiatr. Do miejsca, w którym to wszystko się zaczęło, do miejsca, do którego tak bardzo chciał wrócić i do którego wracał każdego dnia od prawie 40 lat, do Biłgoraja. Nie chciał wybierać drogi „przez miasto”. Uważał, że będzie to za bardzo boleć. Już nawet za czasów nastolatka zauważył, że chociażby ta sala zabaw na Mickiewicza, została zastąpiona sklepem, który dla niego nic nie znaczył, bo dla niego zawsze to była i będzie świetna zabawa w basenie z kulkami. Pamiętał również bar na ulicy Kościuszki, w którym będąc raz ze swoją przyjaciółką, usłyszał komiczną rozmowę między sprzedawcą i klientem. Jednak ten bar, gdy Ernest mieszkał jeszcze w Biłgoraju, również zniknął. I to nie były jedyne takie miejsca. Bał się pomyśleć, jak teraz może to wszystko wyglądać, bo teraz, wszystko mogło być inne, najzwyczajniej w świecie, jego wspomnienia mogły zostać wyburzone. Tak też ruszył w stronę „obwodnicy”, gdzie co jak co, również tworzył wspomnienia. I stało się. W jednej chwili poczuł, jakby się unosił, jego nogi zaczęły machać w różne strony, a gardło otwierało się do śpiewu.

Jakub z klasy ósmej: (…) - Brońcie miasta – wykrzyknąłem na koniec. – Do końca jego dni! Nagle moim oczom ukazał się ciemność, a potem znalazłem się…w domu. Czyli jednak był to jedynie oniryczny twór mojej wyobraźni. To tylko sen?! – zdałem sobie sprawę z faktycznego stanu rzeczy. Przynajmniej znalazłem przesłanie do przyszłych mieszkańców Biłgoraja! „Brońcie miasta” okazało się strzałem w dziesiątkę. Historia nie była łaskawa dla tego miejsca, ale nasi przodkowie nie poddawali się i walczyli o naszą małą Ojczyznę, tracąc przy tym swoje życie. Jako następcy, powinniśmy pielęgnować ten klejnot, bo już raz o włos nie zniknął on z powierzchni ziemi. Po owych przemyśleniach i licznych wnioskach napisałem pracę, która w stu procentach oddaje to, co chwyta mnie za serce za każdym razem – Biłgoraj…

Wszystkie nagrodzone prace zostaną zachowane dla potomnych w specjalnie wykonanej  „Kapsule Czasu”. Dodatkowo Laureaci otrzymali drobne nagrody rzeczowe ufundowane przez Burmistrza Miasta Biłgoraja.

Konkurs „Kapsuła czasu - Twoje przesłanie dla przyszłych pokoleń. Biłgoraj w roku 2021” stał się okazją do pozytywnego sposobu przeżywania historii, utrwalenia lokalnych wartości kultury i tradycji, pobudzenia młodego pokolenia do myślenia o swoim życiu oraz życiu miasta, w którym mieszkają, stworzenia przesłania dla przyszłych pokoleń oraz pokazania jak żyliśmy, jacy byliśmy w 2021 roku.  

Młodym literatom gratulujemy i życzymy kolejnych ciekawych konkursów, inspirujących tematów i sukcesów literackich. Wierzymy, że Wasze prace staną się w przyszłości cennym źródłem historycznym.

Autorami nagrodzonych prac są:

1. Patryk Tatar ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. Sługi Bożego Księdza Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Biłgoraju,

2. Partycja Pieczykolan ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. Sługi Bożego Księdza Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Biłgoraju,

3. Julia Maciocha  ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Biłgoraju,

4. Lena Rudnicka ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. Sługi Bożego Księdza Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Biłgoraju,

5. Wojciech Kuderawiec ze Szkoły Podstawowej nr 5 im. Księdza Jana Twardowskiego w Biłgoraju,

6. Zofia Sidor ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. Sługi Bożego Księdza Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Biłgoraju,

7. Hanna Babij ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. Sługi Bożego Księdza Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Biłgoraju,

8. Jakub Trybalski ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. Sługi Bożego Księdza Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Biłgoraju.